بیانیه انجمن متخصصان روابط عمومی به‌ مناسبت ۲۷ اردیبهشت سال ۱۳۹۹

روابط عمومی ها مراکز «توسعه ارتباطات» در سازمانها هستند که برپایه ارتباطات انسانی، رسانه ای و شبکه ای در ابعاد درون و برون سازمان استوارند.
اما در این مسیر روابط عمومی های کشور دچار چالش هایی هستند که یکی از این موارد عدم درک صحیح از شـأنیت، کارکرد و جایگاه روابط عمومی در سازمانهاست. این مشکل ممکن است به عدم آگاهی برخی از مدیران ارشد و یا حتی مدیران روابط عمومی آن سازمان برگردد. این عدم اطلاع از جایگاه روابط عمومی زمانی مشکل ساز خواهد بود که موجب به رسمیت نشناختن حق آگاه شدن مردم و نگاه مالکانه سازمان های دولتی به اطلاعات سازمانی شود.

در شرایطی که در چند ماه گذشته کشورها درگیر همه گیری بیماری کووید-۱۹ (کروناویروس) شده اند و مقابله با آن دغدغه اصلی دولتها بوده است موضوع اطلاع رسانی و روابط عمومی و مبارزه با اخبار جعلی بیش از پیش اهمیت پیدا کرد که جا دارد از روابط عمومی های حوزه بهداشت و درمان، دانشگاه های علوم پزشکی و مراکز بهداشتی و درمانی که طی این مدت به صورت شبانه روزی همپای پزشکان و پرستاران تلاش کردند تقدیر و تشکر شود.

انجمن متخصصان روابط عمومی ایران در راستای ایفای مسئولیت حرفه ای و اجتماعی خود، در اولین روزهای شیوع این بیماری، توصیه هایی را در خصوص آگاهی بخشی و اطلاع رسانی ویروس کرونا برای روابط عمومی ها منتشر کرد. پس از آن اقدام اکنون، با تحلیلی بر عملکرد روابط عمومی دستگاه های اجرایی و سازمانها طی این مدت، محورهای زیر را به مناسبت روز روابط عمومی مورد تاکید قرار می دهد:

۱- در موضوع سلامت همگانی و بهداشت عمومی، صداقت با مردم، آگاه سازی و اطلاع رسانی شفاف و زودهنگام می تواند از آشفتگی ها و سردرگمی ها بکاهد. در یک فرایند ارتباطی ضروری است که اطلاع یابی صحیح، مرجع شناسی، قدرت تحلیل و سرعت بخشی در اطلاع رسانی با درک دو مولفه زمان و مخاطب همواره مدنظر قرار گیرد.
۲- سازمان های ایرانی و کارکنان نسبت به فرهنگ دورکاری غریب هستند. از نظر برخی از مدیران، صرفا حضور فیزیکی باعث افزایش کارآیی و بهره وری سازمانی است. روابط عمومی ها در داخل سازمان خود باید نسبت به ترویج فرهنگ، ایجاد انگیزه، تغییر نگرش و آموزش دورکاری به منظور دستیابی به بهترین بهره وری تلاش کنند.
۳- کاهش مراجعات مردمی و ارایه خدمات غیرحضوری در سازمان ها و تسهیل امور مردم، از مواردی است که در بعضی از سازمانها به کندی صورت می پذیرد. ترویج این فرهنگ در سازمان بین کارکنان و مدیران و اهمیت بخشیدن به نیاز مخاطبان و انتقال این مفهوم به بدنه دستگاه به منظور کاهش مقاومت سازمانی و فراهم ساختن زیرساخت ها از وظایف آگاهی بخشی روابط عمومی است.
۴- تحقیق، آگاهی از مشکلات اقتصادی، اجتماعی و رصد آخرین تحلیل های معتبر در ماه های آتی و پساکرونا و آینده نگری و پیش بینی مسائل از اموری است که باید مدنظر روابط عمومی ها برای مطلع کردن مدیران سازمان خود برای آمادگی و برنامه ریزی های آتی قرار گیرد.
۵- منابع و دستورالعمل های مدیریت بحران به روزرسانی شده و وظایف روابط عمومی و پاسخ سازمان در قبال مسائل پیچیده، حوادث و انتقادها و سناریوهای پیش رو در دستور کار باشد. در مدیریت بحران، داشتن اهداف و استراتژی مشخص برای امر اطلاع یابی و اطلاع رسانی از بروز ضعف و موازی کاری های متعدد جلوگیری خواهد کرد.
۶- اقدامات نسبتا مطلوبی در حوزه مسؤلیت اجتماعی در قبال هموطنان خصوصا اقشار آسیب پذیر ناشی از شیوع کرونا در سازمانهای دولتی و شرکتهای خصوصی در مجموع در کشور انجام شده است که ضرورت تداوم و گسترش آن در سایر بخش های مورد نیاز جامعه توصیه می شود.
۷- تقویت روح همبستگی و کمک به تاب آوری جامعه، تقویت روحیه و ایجاد آرامش فکری و روحی جامعه و موج همدلی مردم برای گذر و شکست کرونا از وظایف کلیدی روابط عمومی ها در تمامی دستگاه ها و سازمان در این برهه از زمان است که بسته به ماموریت و اهداف هر سازمانی نیازمند تدوین برنامه حمایتی و مراقبتی دارد.

در پایان ضمن گرامیداشت لیالی قدر، فرارسیدن بیست و هفتم اردیبهشت ماه، روز ملی ارتباطات و روابط عمومی را به تمامی مدیران، کارشناسان، کارکنان، استادان، دانشجویان و دست اندرکاران ساعی و پرتلاش عرصه روابط عمومی کشورمان تبریک عرض می کنیم و آمادگی خود را برای دریافت نظرات و پیشنهادها اعلام می نماییم.

انجمنمتخصصانروابطعمومیایران

اردیبهشت ۱۳۹۹